No country for the old girls

I utknelysmy na ziemi niczyjej, pomiedzy Brazylia i Argentyna. Metafizyczne doswiadczenie. Po dziesieciogodzinnej jezdzie z przygodami, dotarlysmy do Foz de Iguacu, brazylijskiej czesci naszego celu. Ale slow kilka o podrozy. Kiedy wszyscy pasazerowie autobusu zdazyli zapasc w slodki sen, pojazd nagle zjechal na pobocze i wpadl do niego wielki grozny facet z kalachem, wykrzykujacy jakies grozby. Wystraszone spojrzenia... witajcie w Latynoskiej Ameryce. Na szczescie kolejny raz historie o tym, jak to w Am Pd nikt nie zna angielskiego okazaly sie prozne, mily Gernardo z siedzenia obok wytlumaczyl nam, ze to policyjna akcja w poszukiwaniu bialego proszku - chlopcy maja wyjsc na kontrole z autobusu, dziewczynki zostana przetrzepane w srodku. Hmm, milusio... Na szescie naszych narkotykow nie znalezli.
Potem byla dluga noc, dziki poludniowy ksiezyc w pelni i mglisty poranek. Psychodeliczny dworzec i nasza kolejna misja jezykowa. Udalo sie zlapac autobus do centrum, a nawet na granice. Wbili nam pozegnalna brazylijska wize i z melodia tanga w uszach przekroczylylysmy granice. A raczej strefe ziemi niczyjej, na ktorej siedzialysmy chyba z godzine...Czekajac na nasz piekny autobus za trzy amerykanskie dolary...
Przyjechal!
Argentyna!
Argentynska wiza :D
Jestesmy!

Przekraczanie granicy ma w sobie magie. A tu poza magia bylo jeszcze nasze wielkie zdziwienie - jak tu jest inaczej! Puerto Iguazu - choc dalej na poludnie - koszmarnie goraco! Czerwona ziemia, dzungla, zadziorne spojrzenia chlopcow - wszyscy wygladajacy jak Gael Garcia Bernal...
I nasz hostel z basenikiem. Kurtuazyjne podroznicze rozmowy na patio, wino z Mendozy i... tak Atomowki polecialy w pierwsze tango.